Ali Ertürk

Hayatınızda hiç tüm enerjinizi harcadığınız halde ilerlemeyen bir projeye takılı kaldığınız oldu mu? Ya da sizi yoran, bir türlü yolunda gitmeyen bir ilişkiye tutunmaya çalıştığınız? Belki de artık işe yaramadığı çok açık olan bir yöntemi, inatla tekrar tekrar deniyorsunuz. Eğer bu sorulara cevabınız “evet” ise, yalnız değilsiniz. Bu durumun oldukça bilinen bir adı var: Ölü At Sendromu. İş dünyasında da özel hayatta da sıkça karşımıza çıkan bu metafor, artık bir fayda sağlamayan şeylere hâlâ değerliymiş gibi davranmaya devam ettiğimizde devreye giriyor. Ölü At Sendromu, en basit haliyle, çoktan işlevini yitirmiş bir proje, ilişki ya da yöntemle hala yol almaya çalışmak anlamına gelir. Metaforun kökeni tartışmalı olsa da anlatmak istediği mesaj oldukça nettir. Bir Kızılderili atasözünde dendiği gibi: “Eğer bindiğin at öldüyse, en iyi strateji inmek ve başka bir at bulmaktır.” Ancak biz çoğu zaman bu mesajı görmezden geliriz. Daha güçlü bir kamçı alır, biniciyi değiştirir, atın yürüme...